Elif Tanrıyar

1963 yılında İstanbul’da doğan Hakan Yaman’ı ilk olarak geçtiğimiz yıl yayımlanan İsrafil’in Kanatları adlı romanıyla tanımıştık. Tam altı yıllık bir çabanın ürünü olan bu kitap, karakterinin gizemli bir kitabın ardındaki iz sürüşünü anlatıyordu. Aradan henüz bir yıl geçmişken Yaman, yeni bir kitapla karşımıza çıkıyor ve Fotoğraftaki Kadın‘da yine arayış peşindeki bir kahramanın öyküsünü anlatıyor. Bu kez peşine düşülen ise genç bir kadın. Öykünün baş kahramanı olan Suphi, otoriter bir baba figürü altında ezilmiş, hafif sinik ve çokça sıkıntılı, içine kapanık bir muhasebecidir. Suphi’nin en büyük tutkusu ise fotoğraf çekmektir. Bu büyük tutkusu onu bir gün bundan sonraki tüm yaşamını kaplayacak olan asıl tutkusuyla tanıştıracaktır. Tesadüfen fotoğrafını çektiği kadına aşık olan Suphi’nin şehrin loş sokaklarında sabırla fotoğraftaki sevgilisini arayışının öyküsünü izleriz roman boyunca. Tutku duyulan nesneden çok, tutkunun kendisinin bir takıntıya dönüştüğünü gözleriz. Uzak ama tutkulu bir aşkın romanı olan Fotoğraftaki Kadın, baş kahramanının yanı sıra yan rollerdeki kahramanlarla da dikkat çekiyor. Bu renkli kahramanlar ağızda tatlı bir şekerin izini bırakıyor. “Sürekli ağlıyordum odamda. O zamana kadar hiç ağlamadığım kadar. Yıllarca biriktirdiklerimi bir seferde ağlıyor gibişeklinde duygulu bölümlere de imza atan Hakan Yaman, günümüzde pek de rastlanmayacak denli naif ve romantik bir erkeğin, kırılgan dünyasını zarif bir şekilde betimlemeyi başarıyor ve özel bir dünya kuruyor. (Elif Tanrıyar)

Fotoğraftaki Kadın, Hakan Yaman, Doğan Kitap, 234 s., 13 YTL